Witamy na stronie Szkoły Podstawowej nr 101 w Łodzi /61/

W dniu 10 listopada 2022 r., po kilkuletniej przerwie w organizowaniu akademii, cała społeczność szkolna Stojedynki wzięła udział w obchodach narodowego święta dla upamiętnienia odzyskania niepodległości przez Polskę w 1918, po 123 latach zaborów (1795–1918).

Ze sceny zabrzmiały m.in. słowa poezji Leopolda Staffa i Antoniego Słonimskiego recytowane przez uczniów z klasy 4b, z sukcesem debiutujących w roli aktorów przed wyrobioną publicznością z klas starszych. Jedna z artystek, śpiewaczka Julia, delikatna i eteryczna blondynka, skradła wszystkie serca wykonaniem pieśni „Co to jest niepodległość”. Anielski głos i ogromna wrażliwości liryczna Julii zmusiły nawet zatwardziałych przeciwników akademii szkolnych do kapitulacji i gromkich braw. Niektórzy słuchacze wstydliwie spuszczali głowy i przecierali wzruszone oczy.

Wyjątkowa atmosfera panowała w szkole już od poniedziałku, 7 listopada: wychowawcy klas wraz z nauczycielami religii i muzyki z zapałem ćwiczyli z uczniami „Szarą piechotę” i „Mazurka Dąbrowskiego”(cztery zwrotki). Podczas lekcji plastyki i techniki uczniowie wykonali dziesiątki kotylionów, które później zakwitły na śnieżnobiałych koszulach (dodajmy – na ogół śnieżnobiałych). Każda pracownia, drzwi do niej, a nawet fragment korytarza zostały udekorowane motywami przewodnimi pieśni patriotycznych.

Na parterze pani Anna Karasińska przygotowała wystawę „Polskie pieśni patriotyczne i żołnierskie” oraz zadbała wykonanie napisu nad drzwiami sali gimnastycznej: „Wstań Polsko moja”. Nad pięknym udekorowaniem sali czuwały panie Justyna Małecka i Aleksandra Jedlina. Pani Mirosława Kartasińska dokonała wyboru tekstów historycznych i poetyckich do mądrego i wzruszającego montażu słowno-muzycznego. Całości dopełniły porywające serca polskie pieśni patriotyczne: „Warszawianka”, „Legiony”, „Rozkwitały pąki białych róż” i.in. wspaniale wykonane na instrumencie klawiszowym przez panią Annę Karasińską, która zadbała również o oprawę muzyczną akademii.

W środę 9 listopada uczniowie klasy 6 wzięli udział w warsztatach elektroniki, przeprowadzonych przez p. Krzysztofa Makowskiego. Wszystkie zespoły tworzyły różnego rodzaju układy elektroniczne. Jak widać na zdjęciach zajęcia wzbudziły duże zainteresowanie wszystkich uczniów.

9 listopada uczniowie z klas 7a, 8a, 8b i 8c uczestniczyli w pokazie składającym się z projekcji dwóch filmów historycznych: „Kartka z Powstania” (Powstanie Warszawskie) oraz „Wiktoria 1920” (wojna polsko-bolszewicka). Oba seanse przeprowadzone były w technologii wirtualnej rzeczywistości – okulary VR.

Warsztaty odbywały się w ramach projektu Ministerstwa Edukacji i Nauki „Innowacyjna Historia”, realizowanego przez Fundację Arte et Marte w SP nr 174 w Łodzi. Dzięki wykorzystaniu atrakcyjnych narzędzi edukacyjnych poszerzyliśmy naszą wiedzę historyczną.

W październiku, w ramach projektu-innowacji, uczniowie klas 1-3 tworzyli kolejne prace plastyczne. Tym razem dominowała tematyka i kolory jesieni.

Klasy 1a, 1b, 2a i 2b stworzyły wielokolorowy papier artystyczny drukując folią bąbelkową pomalowaną farbą.  Klasa 3a zrobiła piękne „Dynie” techniką mieszaną, a klasa 3b wykonała „Grzyby” na papierze artystycznym stemplowanym listkiem.

Prace zdobią szkolny korytarz na pierwszym piętrze.

W środę 2 listopada 2022 r. klasa 3b wybrała się na dość niezwykłą wycieczkę. Poszliśmy na cmentarz, ale nie taki cmentarz, na jakim spoczywają nasi bliscy i jaki odwiedziliśmy dzień wcześniej we Wszystkich Świętych, lecz na cmentarz żydowski. Poszliśmy tam, żeby poznać i porównać tradycje, zwyczaje związane ze Świętem Zmarłych w naszej kulturze oraz w kulturze żydowskiej.

Cmentarz żydowski w Łodzi, który założony został w 1892 r. położony jest w południowej części Bałut. Jest to największa w Polsce nekropolia żydowska (42 ha, ponad 230 tys. pochowanych).

Nawiedzenie cmentarza rozpoczęliśmy od domu przedpogrzebowego, gdzie wychowawczyni wprowadziła uczniów w tajniki żydowskich obrzędów pogrzebowych oraz samej religii żydowskiej. Zasadniczą częścią naszej wycieczki było odwiedzenie samego cmentarza. Jest to dość niezwykłe przeżycie. Wrażenie robi zarówno wielkość cmentarza, jak i sposób jego zagospodarowania. Zadziwiające jest to, że obok monumentalnych sarkofagów, znajdują się proste groby w stanie zupełnego zaniedbania. Dowiedzieliśmy się, że na cmentarzach żydowskich w osobnych kwaterach spoczywają kobiety, mężczyźni i dzieci, a Żydzi muszą być pochowani nogami skierowanymi na wschód w kierunku Izraela. Groby zasypuje się ziemią. Przez pierwszy rok nie można stawiać pomników. Natomiast w pierwszą rocznicę śmierci rodzina ustawia na grobie zmarłego macewę. Nie kładzie się kwiatów, tylko kamienie. W czasie zwiedzania byliśmy przy mogile rodziców poety Juliana Tuwima oraz widzieliśmy Mauzoleum Izraela Poznańskiego.

Bez wątpienia ten cmentarz to namacalny dowód na niezwykłą i bardzo burzliwą historię naszego czterokulturowego miasta. Była to świetna lekcja historii oraz uświadomienie sobie bogactwa i wartości kultur różnych narodów.